Museu Laurentiuskerk Kimswerd

Wie de Laurentiuskerk bezoekt kan er moeilijk onderuit: van alle honderden kerken die Friesland rijk is, is dit misschien wel de gaafste. Maar hoe fraai ook gerestaureerd, het meest bijzondere aan deze kerk is toch wel dat hij - volgens sommigen tenminste - in één adem genoemd mag worden met Stonehenge in Engeland en de piramides in Egypte. Naar verluidt staan ze namelijk allemaal, niet toevallig, op zogenoemde leylijnen. Veel heiligdommen en andere pareltjes van bouwwerken zijn te vinden op plekken waar meerdere van zulke energiebanen elkaar kruisen. Hier in Kimswerd zou dat vlak voor de toren het geval zijn. Of het allemaal waar is, is de vraag, maar een mooi verhaal is het in elk geval.

Overigens mag u blij zijn dat u de kerk nog in volle glorie kunt aanschouwen. Rond 1880 was het gebouw zó in verval geraakt, dat de kerkvoogdij liet onderzoeken of nieuwbouw niet goedkoper zou zijn dan restauratie. Dat bleek inderdaad het geval, en de kerkvoogdij stemde na veel discussie dan ook met 7 tegen 2 voor het bouwen van een nieuwe kerk. De president-kerkvoogd, de invloedrijke herenboer Jan Timmer, was echter een eigenzinnig man. Hij zag de waarde van de kerk als monumentaal cultureel bezit en bestelde geen sloper, maar agendeerde het punt voor de volgende vergadering opnieuw. En toen de kerkvoogden nog steeds in meerderheid voor sloop bleken schreef hij wéér een vergadering uit, om er nóg eens over te praten – en trok ten slotte toch de restauratie over de streep.

Laten we, voor we naar binnen gaan, nog een rondje om de kerk maken, met de klok mee.