Gustav Klimt, De Kus, 1907.

Klimts stijl is sterk beïnvloed door kunst uit zowel het Nabije Oosten (Egypte, Assyrië, Babylonië en Byzantium) als het Verre Oosten (Japan). Dit is terug te zien in het gebruik van bladgoud en het feit dat zijn schilderijen als een mozaïek opgebouwd lijken te zijn. De Kus is voor Klimt waarschijnlijk persoonlijker dan men op het eerste gezicht zou denken. De vrouw op het schilderij is namelijk zijn eigen geliefde (hoewel hij er meer dan één heeft). Het gezicht van de man die haar kust, is afgewend van de kijker, alsof hij zichzelf
in haar verliest. Ze lijken op een berg of klif te staan, die bezaaid is met wilde bloemen.

Het schilderij is pas tijdens de ‘flowerpower’ tijd van de jaren ’60 en ’70 van de twintigste eeuw herontdekt en wereldberoemd geworden. Het bed van bloemen, de sterrenhemel en de verbeelding van liefde spraken hippies toentertijd erg aan. Tegenwoordig zijn posters van De Kus nog altijd bestsellers bij printbedrijven.